Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
wszystko sie spieprzyło...jest źle, gorzej niż źle.... nie mam już siły dłużej walczyć.... stoję nad przepaścią i nie wiem co robić dalej... jestem w tak okropnym stanie psychicznym,że jestem gotowa dusze diabłu sprzedać żeby tylko wszystko było tak jak zaplanowałam....
a najgorsze jest, że jestem z tym wsystkim sama....
nie wiem co będzie dalej.... póki co... otchłań bezdenna....
:(