Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
kolejny dzień milczenia.... czekam a telefon ciągle milczy :( smutno... i nie wiem co zrobić żeby o nim nie myśleć... wypilam dzis butelkę wina i mam faze...
nie wiem dlaczego pilam... czyzby z tesknoty? a moze z rozpaczy? ja potrzebuje jakiejs stabilizacji.... a nie takich wahan i hustawek nastroju...
A może to jednak nie jest tęsknota za samym Informatycznym? Może to po prostu tęsknota za kimś bliskim, za ciepłem... Kojarzy Ci się to z Informatycznym, bo akurat masz z Nim jakiśtam kontakt, ale gdyby tak spróbowac umówić się z kimś innym??? spróbować tylko i sprawdzić, jak to by było bez Informatycznego w tle.
Hymmm... No, nie jestem nieomylna, ale tak poznałam Lubego :) mniej więcej... hehe
Dodaj komentarz