Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
nienawidze czekać na nie wiem co... a ciągle czekam... patrze w gwiazdy i myslę sobie jak życie mi ucieka miedzy palcami, a ja nie mogę juz zrobić nic tylko brać przyszłość za bary i wyciągać z niej jak najwięcej... ale czy tak będę umiała?
znowu cisza... ciszy tez nie lubie... bo wtedy uswiadamiam sobie jak bardzo jestem sama...
jutro ostatni dzien blogich i ostatnich wakacji... a ja nie mam do czego wracac pamiecia... heh pustka i w pamieci i w sercu... bywa...
to chyba znowu przejaw depresji... zaczelam dzien od tabliczki czekolady:/ niedobrze... bo przecież po co osładzać sobie życie w tak młodym wieku? ono samo z siebie powinno byc słodkie... ale niestety, moje jest gorzkie... :(