Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
chyba czas rozstac sie z wirtualnym przyjacielem... ma nadzieje na zbyt wiele... choc mowi ze nie chce naciskac to stara sie mna manipulowac... a ja nie chce sie wiazać ani zobowiązywac.... dlatego trzeba sie pozegnac... tylko delikatnie.... żeby go nie zabolalo... bo bądź co bądź to jednak go lubie... ale to wszystko to tylko chwilowa reakcja na chłód i pustkę, obojetnosć... teraz juz mija... na szczęście....
i znowu zostanę zupelnie sama, nawet bez wirtualnego przyjaciela....