Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
zaczynam sie bac i zastanawiam sie czy jeszcze na tym swiecie przezyje bezpiecznie chociaz 30 lat....
w wiadomosciach mowia tylko o wypadkach autokarow, trabach powietrznych i wojnie...
boje sie, a obok nie ma nikogo kto by mnie przytulil i powiedzial ,,przy mnie jestes bezpieczna..." heh... ja jeszcze tyle chce w zyciu zrobic... mam tyle planow...
Boże pozwol je spelnic i zrealizowac... prosze....
rachunek za internet niezaplacony... :/ jesli ktoregos dnia przestane pisac to znaczy ze zostalam odcieta od wirtualnego swiata... swiata, w ktorym czuje sie soba....
mam coraz mniej czasu, coraz wiecej do zrobienia i coraz mniej sil.... pomocy!!!!
chyba chciałabym mieć dziecko...
KURWA!!!!!! i znowu okazalo sie jak bardzo jestem sama!!!! ze nie mam nic ani nikogo!!!! KURWA jak ja niecierpie tego jebanego ŻYCIA!!!!
sobie dzis bardzo krotka spodniczke... (kolejna...) i zamierzam ubrac ja dzis wieczorem i sie pobawic... moze na chwile zapomne o rzeczywistosci....