Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
Kolejny piątkowy wieczór, który spędzam sama w pokoju.... właściwie nie jestem sama jestem z piwem i butelka wina... zaczynam sie bac ze to moze prowadzić do choroby zwanej alkoholizmem... za często pije... ale to dlatego ze tak naprawdę nic mi nie wyszło przez ostatni rok... i przestalam już wierzyć, że będzie dobrze...
no ale czasami na tym właśnie chyba polega życie... trudno róznie bywa...
I kurwa nie udało się!!! Jebane życie!!
Informatyczny dziś znowu znalazł się w zasięgu mojego wzroku... :) ale nie mogliśmy porozmawiac, bo byłam zajęta ;/
Sobotni wieczór spędziliśmy razem na szalenstwach :) milo bylo :)
Myślałam,że dziś do mnie przyjdzie, bo dziś jest ostatni moment na realizację naszego planu... ale sie na to nie zanosi niestety... :(
Cóż... zostanę sobie sama i popłaczę w ciszy... Bo nie mam już siły... już się bardzo boję, i przestaję wierzyć,że się uda...
A przecież tak bardzo chcę zdobyć szczyt tej góry... Co będzie?
Boje się....
Informatyczny stanal przed moimi drzwiami.... nie, nie zamknelam mu ich przed nosem... przyszedl na ,,pogaduchy".... wpuscilam go i zrobilam mu herbate... rozmawialismy o pierdolach, bylo smiesznie... jak starzy dobrzy przyjaciele... nawet mnie przytulil... i tu zabolalo....
przytulil jak kumpel, nawet nie zdazylam sie zorientowac ze jest tak blisko bo juz sie odsunal... fizycznie nawet serce mnie zakulo w tym momencie...
Zrozumialam,ze nic sie nie zdarzy... i nawet jakos spokojnie to przyjelam...
on dzis mial wolny dzien, ja wstalam o 4... obudzil sie o 3.55 i zadzwonil do mnie zeby mnie obudzic i zyczyc mi dobrego dnia .... miłe, prawda? Ale to o niczym nie swiadczy... znajomi tez moga tak robic przeciez....
hmmm jego obecnosc juz nawet nie wyzwala usmiechu na mojej twarzy takiego jak kiedys... ale to dobrze, bo zaczynam juz szukac kogos innego :P
zmeczona, przemęczona i wykonczona.... a tyle jeszcze muszę dziś zrobić...
i wszystko mnie złośći... a Informatyczny milczy...
mam już dość... ;/
chce odpocząć...