Kiedys bylam bardzo uduchowiona... teraz stalam sie powierzchowna i taka jakas bez wyrazu, cicha, zamknieta w sobie... ludzie przestali mnie fascynowac... nie wiem dlaczego tak sie dzieje.... nie wiem co sie stalo... mam coraz mniej czasu... musze odnalezc swoja droge.. musze odnalezc gdzies w sobie poklady sily, do tego zeby wstac rano i walczyc o siebie... czegos ciagle mi brakuje...
było mi wczoraj wieczorem bardzo żle... zwijałam się z bólu... nie mogłam, nie potrafilam zlokalizować jego centrum ani przyczyny.... to nie był ból fizyczny.... aż w koncu zadzwonił Informatyczny... zastanawiałam się czy odebrać, po dluższej chwili odebrałam... rozmawialiśmy przez godzine ponad... ból gdzieś znikł, a on zaproponował Sylwestra w górach... ale chyba mu nie wierze i chyba nie zgodzę sie na to... trzymajmy sie granic...
wstałam rano, posprzatałam, zrobilam pranie, umyłam okna wyprałam zasłonki, zmieniłam pościel :) sama nie wiem co mi sie stało bo przecież nie cierpię tego robić, a dziś poszło mi sprawnie i szybko :) nawet na chwile wstapilam do kosciola, dawno nie bylam wiec cos mnie tam zaciaglo :p
teraz siedze i upajam sie zapachem swiezo wypranych firanek :)
jeszcze musze łazienke wyszorować ale mi sie już nie chce... no ale mus to mus :P
nie mam planów na sylwka i to mnie zabija... bo bede sama napewno... moze pojade samotnie w gory? hmm dobry pomysl tylko skad wezme na to pieniadze??
bylam u rodziców, tato wyjał 500zl z kieszeni i dal mi na drobne wydatki... :) musze kupic płaszcz i buty i pasek do spodni bo tatuś krzyczy że mam taki zniszczony :P kochany jest... ale na sylwka w Bukowinie Tatrzańskiej nie wystarczy... trudno wymyślę coś innego... :)
wielki dzień już tuż tuż.... dziś wyznaczono jego date... poczułam radość niepokuj.... może trochę lęk... nie wiem co myśleć ale wiem,że chcialabym to chyba wykrzyczeć... powiedzieć Informatycznemu... ale on milczy... dlatego zaczekam az sam zapyta... a jesli nie zapyta?
hmm to moje życie wiec sama bedę albo płakać albo śmiać sie...
Ale wiecie moi mili... wierze,że mi się uda.... bo taki mam cel.... :)
zapomniałam hasła i loginu :P
myślałam,że już tu nie wejde;P
ale cos tam mi sie przypomniało :)
hmm jestem bliżej, coraz bliżej mojego celu:) i nawet jestem troche z tego zadowolona:)
ciężki dzień miałam.. jutro tez bedzie cieżko niestety... ale jakoś sobie poradzę, chyba...
Ide jutro na zakupy, a co... dawno nic sobie nie kupilam:)
hmm zaczyna sie weekend jutro... znowu bede czekac... mimo ze bardzo nie chce....
Ilekroć zamknę oczy, widzę Informatycznego jak tak stoi... i teraz juz nie wiem, bo wydaje mi sie ze w jego oczach byla jakas iskierka radości...ale może to już teraz stworzyła sobie moja wyobraźnia... tego już nie jestem pewna... i mimowolnie myślę o nim, i to dobrze mysle... nawet jakos zlosc mi przeszla...
Tylko,że ja chce żeby znikl z mojego życia...jestem pewna,że tego chce...